Amsterdammer

Amsterdammer

Binnenkort
Orden ik mijn gedachten
Over opa’s en oma’s
Van ver over zee

Binnenkort,
Zie ik wie zij zijn
Gebracht en gekomen,
gevlucht en gevestigd,
verstopt en veranderd.
Binnenkort
Als ik weet wie zij zijn
weet ik wie ik ben.

Binnenkort
Ga ik naar buiten
Vol van zekerheid en zicht
Mijn wazige schaduw
Wordt scherp in de zon
Gelijk aan de lijnen
Van stoeptegels in ’t licht

Binnenkort
Loop ik over straten
Laat ik mij dragen
Door de ruis van’t verkeer
Dat zingt als een koor
Dat weet wie ik ben

Binnenkort
Durf ik te zwemmen
In water van de Amstel
Mijn tenen onzichtbaar
En neus vlak erboven
Dan klinkt het rumoer en gespetter
Als een lied
Omdat ik weet wie ik ben